😒Ανακατεμένες σκέψεις
Η ψυχοπαθολογία της καθημερινότητας
Σχέσεις που χρειάζονται ψυχιατρική φροντίδα...
Υπάρχουν;
Πόσο μακριά είναι οι άνθρωποι από το να γνωρίσουν τον εαυτό τους; Πόσο γνωρίζουν τον εαυτό τους, αν ονομάζουν ξεκάθαρα αυτό που λαχταρά η ψυχή τους, αλλά συνέχεια απομακρύνονται από αυτό;
Πολλά ερωτήματα...αναπάντητα....
Σχέσεις επαγγελματικές, φιλικές, συντροφικές, ερωτικές. Σχέσεις που πάσχουν....
Γιατί μένει κάποιος σε μια σχέση δυσλειτουργική; Για βιοποριστικούς λόγους είναι η απάντηση αν πρόκειται για επαγγελματική σχέση... Για χάρη του παρελθόντος και των κοινών όμορφων αναμνήσεων είναι ίσως η απάντηση όταν πρόκειται για μία φιλία....
Όταν πρόκειται για έναν έρωτα;...εκεί όλα επιτρέπονται!! Χρειάζεται ο ερωτευμένος να έχει παιδεία, καλλιέργεια, αυτογνωσία ή τα προηγούμενα θα μειώσουν το πάθος;
Μήπως το σου ανήκω και μου ανήκεις θα χάσουν την αξία τους; ή μήπως όχι; ή σίγουρα όχι;
Κάτω από ποιες συνθήκες η ανάγκη για έρωτα εξελίσσεται σε ανάγκη για συμβίωση και λειτουργική συμπόρευση στη ζωή; Το επίπεδο αυτογνωσίας συμβάλλει; το παρελθόν; η ψυχοσύνθεση; το περιβάλλον; Η διαφορετική πορεία ζωής μεταξύ του ζευγαριού μέχρι τη στιγμή που συναντιούνται παίζει ρόλο; τι χρειάζεται για να αμβλυνθούν οι διαφορές; Μόνο καλή θέληση ή και δυνατότητες; Κι αν οι δυνατότητες δεν υπάρχουν; Να το προσπαθήσουν λέει κάποιος. Πόσο; λέει κάποιος άλλος.
Ο έρωτας, η αγάπη, η κοινή ζωή σε καλές συνθήκες ρέουν...σαν το νερό μέσα σε ένα ρυάκι (ποιητικό αυτό) κι ας σκαλώνει καμιά φορά η ροή σε μια πιο μεγάλη πετρούλα κι ας δημιουργεί ένα κύμα...υπάρχει διέξοδος και συνέχεια. Σε διαφορετική περίπτωση όταν η πέτρα γίνεται βράχος τότε η ροή διακόπτεται και δεν υπάρχει διέξοδος προς την κοινή ζωή...!!
Ως εδώ για τώρα! Ας είμαστε αισιόδοξοι παρόλη την παράνοια που μας περιβάλλει ... κι ας φροντίζουμε τις σχέσεις μας μέχρι εκεί που μπορούμε χωρίς να χάνουμε τον εαυτό μας (αν τον έχουμε βρει)💞
Η ψυχοπαθολογία της καθημερινότητας
Σχέσεις που χρειάζονται ψυχιατρική φροντίδα...
Υπάρχουν;
Πόσο μακριά είναι οι άνθρωποι από το να γνωρίσουν τον εαυτό τους; Πόσο γνωρίζουν τον εαυτό τους, αν ονομάζουν ξεκάθαρα αυτό που λαχταρά η ψυχή τους, αλλά συνέχεια απομακρύνονται από αυτό;
Πολλά ερωτήματα...αναπάντητα....
Σχέσεις επαγγελματικές, φιλικές, συντροφικές, ερωτικές. Σχέσεις που πάσχουν....
Γιατί μένει κάποιος σε μια σχέση δυσλειτουργική; Για βιοποριστικούς λόγους είναι η απάντηση αν πρόκειται για επαγγελματική σχέση... Για χάρη του παρελθόντος και των κοινών όμορφων αναμνήσεων είναι ίσως η απάντηση όταν πρόκειται για μία φιλία....
Όταν πρόκειται για έναν έρωτα;...εκεί όλα επιτρέπονται!! Χρειάζεται ο ερωτευμένος να έχει παιδεία, καλλιέργεια, αυτογνωσία ή τα προηγούμενα θα μειώσουν το πάθος;
Μήπως το σου ανήκω και μου ανήκεις θα χάσουν την αξία τους; ή μήπως όχι; ή σίγουρα όχι;
Κάτω από ποιες συνθήκες η ανάγκη για έρωτα εξελίσσεται σε ανάγκη για συμβίωση και λειτουργική συμπόρευση στη ζωή; Το επίπεδο αυτογνωσίας συμβάλλει; το παρελθόν; η ψυχοσύνθεση; το περιβάλλον; Η διαφορετική πορεία ζωής μεταξύ του ζευγαριού μέχρι τη στιγμή που συναντιούνται παίζει ρόλο; τι χρειάζεται για να αμβλυνθούν οι διαφορές; Μόνο καλή θέληση ή και δυνατότητες; Κι αν οι δυνατότητες δεν υπάρχουν; Να το προσπαθήσουν λέει κάποιος. Πόσο; λέει κάποιος άλλος.
Ο έρωτας, η αγάπη, η κοινή ζωή σε καλές συνθήκες ρέουν...σαν το νερό μέσα σε ένα ρυάκι (ποιητικό αυτό) κι ας σκαλώνει καμιά φορά η ροή σε μια πιο μεγάλη πετρούλα κι ας δημιουργεί ένα κύμα...υπάρχει διέξοδος και συνέχεια. Σε διαφορετική περίπτωση όταν η πέτρα γίνεται βράχος τότε η ροή διακόπτεται και δεν υπάρχει διέξοδος προς την κοινή ζωή...!!
Ως εδώ για τώρα! Ας είμαστε αισιόδοξοι παρόλη την παράνοια που μας περιβάλλει ... κι ας φροντίζουμε τις σχέσεις μας μέχρι εκεί που μπορούμε χωρίς να χάνουμε τον εαυτό μας (αν τον έχουμε βρει)💞
